情素

情素
亦作“情愫”。
1.真情;本心。
《戰國策‧秦策三》: “夫 公孫鞅孝公 , 極身毋二, 盡公不還私, 信賞罰以致治, 竭智能, 示情素, 蒙怨咎, 欺舊交。”
劉向 《九嘆‧離世》: “不枉繩以追曲兮, 屈情素以從事。”
陳亮 《進中興五論札子》: “臣嘗為陛下有憂於此矣, 嘗欲輸肝膽, 效情愫, 上書於北闕之下。”
高攀龍 《涇陽顧先生行狀》: “誠令 維崧 等披露情愫, 曉暢事實, 章晰誼理, 剴篤言辭, 皇上一覽而悟。”
章炳麟 《感舊》詩: “及爾同誓盟, 死生見情素。”
2.指感情。
葉聖陶 《倪煥之》十五: “他在她旁邊, 便覺一切都有光輝, 整個生命沐浴在青春的歡快裏, 這就可知不僅是朋友間的情愫了。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»